кефа́ль

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз. мн.
Н. кефа́ль кефа́лі
Р. кефа́лі кефа́лей
кефа́ляў
Д. кефа́лі кефа́лям
В. кефа́ль кефа́лей
кефа́ляў
Т. кефа́ллю кефа́лямі
М. кефа́лі кефа́лях

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кефа́ль, -і, мн. -і, -ей, ж.

Марская прамысловая рыба з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам.

|| прым. кефа́левы, -ая, -ае і кефа́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

кефа́ль ж., зоол. кефа́ль

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кефа́ль зоол. кефа́ль, -лі ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кефа́ль, ‑і, ж.

Марская прамысловая рыба атрада кефалепадобных з падоўжаным і сплюснутым з бакоў целам.

[Ад грэч. kephalē — галава.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кефалепадо́бныя, ‑ых.

Атрад рыб, да якога адносяцца кефаль, лабан і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лаба́н, ‑а, м.

Прамысловая рыба сямейства кефалей. Лабан — самая вялікая і самая галавастая кефаль. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ло́ба́ч ’невялікі шчупак’, лобо́к ’тс’ (ТС). Рус. лоба́ч ’рыба кефаль, Mugil cephalus’, ’белавочка, Abramis sapa Pall.’ Утворана паводле падабенства з лаба́ч ’чалавек з вялікай галавой’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Лаба́н 1 ’самая вялікая кефаль, Mugil cephalus’ (ТСБМ), рус. лобан ’тс’ < лоб ’галава’, перм. лобан ’рыба язь’, укр. лобань ’з вялікім ілбом’. З рус., відавочна, паходзіць і польск. łoban ’кефаль’. Параўн. славац. lebeň(a) ’галава’ (экспр.), аналагічнае беларускай лексеме паводле ўтварэння.

Лаба́н 2 ’карова без рагоў’ (Нар. словатв., Сцяшк. Сл.; віл., Сл. паўн.-зах.). Адпрыметнікавае ўтварэнне з дырыватам ‑ан, з экспрэсіяй зніжанасці (Сцяцко, Афікс. наз., 94; Ляшчынская, Весці АН БССР, 1972, 1, 87). Да лоб 1 (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)