каўтну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўтну́ каўтнё́м
2-я ас. каўтне́ш каўтняце́
3-я ас. каўтне́ каўтну́ць
Прошлы час
м. каўтну́ў каўтну́лі
ж. каўтну́ла
н. каўтну́ла
Загадны лад
2-я ас. каўтні́ каўтні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўтну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўтну́ць,

гл. каўтануць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каўтану́ць и каўтну́ць сов., однокр., обл. глотну́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каўтану́ць і каўтну́ць, ‑ну, ‑неш, ‑не; ‑нём, ‑няце; зак. і аднакр.

Абл. Глынуць. Славік выпіў, паморшчыўся, быццам воцату каўтнуў. Шамякін. [Сымон] сутаргава каўтануў паветра. Чарнышэвіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

глынуць, глытнуць, праглынуць; лыкнуць, каўтануць, каўтнуць, пракаўтнуць (разм.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)