каўтну́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўтну́ каўтнё́м
2-я ас. каўтне́ш каўтняце́
3-я ас. каўтне́ каўтну́ць
Прошлы час
м. каўтну́ў каўтну́лі
ж. каўтну́ла
н. каўтну́ла
Загадны лад
2-я ас. каўтні́ каўтні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўтну́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)