ка́яцца, ка́юся, ка́ешся, ка́ецца; ка́йся; незак.

1. Прызнавацца ў грахах, спавядацца ў царкве.

2. Прызнаваць сваю віну, памылку перад кім-н.

К. ў сваіх учынках.

Сын каяўся, што не так зрабіў.

|| зак. пака́яцца, -ка́юся, -ка́ешся, -ка́ецца; -ка́йся.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́яцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ка́юся ка́емся
2-я ас. ка́ешся ка́ецеся
3-я ас. ка́ецца ка́юцца
Прошлы час
м. ка́яўся ка́яліся
ж. ка́ялася
н. ка́ялася
Загадны лад
2-я ас. ка́йся ка́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час ка́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́яцца несов.

1. раска́иваться, ка́яться;

2. (сознаваться в своей вине) ка́яться, вини́ться;

◊ бог ствары́ў, дый сам ка́ецца — посл. бог со́здал да и сам раска́ивается (да и сам не рад)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́яцца, ка́юся, ка́ешся, ка́ецца; незак.

1. Прызнаваць сваю віну, памылку перад кім‑н. Каяцца ў сваіх памылках. □ На судзе .. [Міхалапіха] вельмі каялася, кляла сябе ўсякімі словамі і прасіла суддзяў, каб ёй болей далі... Лупсякоў. — Ад усёй душы каюся перад вамі, што спачатку не зусім верыў вам. Новікаў. // у знач. пабочн. ка́юся. Разм. Прызнаюся. — Каюся, — сам іншы раз выпіваў. Корбан.

2. Усвядоміўшы сваю памылку, шкадаваць аб зробленым. — Табе, Дамінік, трэба, памочнік... Ёсць у мяне на прыкмеце добры чалавек.. Вазьмі яго! Каяцца не будзеш... С. Александровіч. Размова ўсхвалявала і .. [Япукевіча], і ён цяпер каяўся, што гаварыў з Паходнем занадта рэзка. Хадкевіч.

3. Уст. Прызнавацца ў сваіх грахах, спавядацца ў царкве. Сярод многіх чутак была і такая: нейкая дзяўчына ў вёсцы нарадзіла дзіця і пайшла да ксяндза каяцца ў сваіх «грахах». Пестрак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каяцца; шкадаваць (перан.)

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

пака́яцца гл. каяцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца; незак.

Дакараць сябе, прызнаючы якую-н. віну, каяцца.

|| зак. павінава́ціцца, -ва́чуся, -ва́цішся, -ва́ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́яться несов. ка́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

раска́иваться несов. раска́йвацца, ка́яцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́янне, ‑я, н.

Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. каяцца; раскаянне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)