като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. като́лік като́лікі
Р. като́ліка като́лікаў
Д. като́ліку като́лікам
В. като́ліка като́лікаў
Т. като́лікам като́лікамі
М. като́ліку като́ліках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

като́лік м., рел. като́лик

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

като́лік, -а, мн. -і, -аў, і каталі́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Той, хто прыняў каталіцтва і прытрымліваецца ўсіх абрадаў каталіцкай царквы.

|| ж. каталі́чка, -і, ДМ -чцы, мн. -і, -чак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Като́лік. Параўн. рус. като́лик, укр. като́лик. У помніках ст.-бел. мовы католикъ ’католік’ адзначаецца з канца XVI ст. Паводле Булыкі, Запазыч., 143, яно папала ў ст.-бел. мову непасрэдна з польск. (параўн. польск. katolik ’тс’); польск. слова запазычана (таксама ў XVI ст.) з царкоўнага лац. catholicus ’католік’ (а гэта апошняе з грэч. καθολικός ’агульны’. З лац. мовы непасрэдна запазычаны і ням. Katholik, франц. catholique ’тс’. Гл. Слаўскі, 2, 102–103. Паводле Слаўскага, там жа, з польск. мовы непасрэдна ўзяты (акрамя бел.) таксама рус. като́лик, укр. като́лик. Гл. яшчэ Фасмер, 2, 210; падрабязна Шанскі, 2, К, 96–96.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

като́лік, ‑а і каталі́к, ‑а, м.

Той, хто прыняў каталіцтва і прытрымліваецца ўсіх абрадаў каталіцкай царквы. Католікаў у Марока мала, і касцёл з яго цудоўнай акустыкай амаль заўсёды пустуе. В. Вольскі.

[Ад грэч. katholikós — усеагульны, галоўны.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грэ́ка-като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. грэ́ка-като́лік грэ́ка-като́лікі
Р. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Д. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́лікам
В. грэ́ка-като́ліка грэ́ка-като́лікаў
Т. грэ́ка-като́лікам грэ́ка-като́лікамі
М. грэ́ка-като́ліку грэ́ка-като́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ры́ма-като́лік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ры́ма-като́лік ры́ма-като́лікі
Р. ры́ма-като́ліка ры́ма-като́лікаў
Д. ры́ма-като́ліку ры́ма-като́лікам
В. ры́ма-като́ліка ры́ма-като́лікаў
Т. ры́ма-като́лікам ры́ма-като́лікамі
М. ры́ма-като́ліку ры́ма-като́ліках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каталі́к гл. католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталі́чка гл. католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каталі́к,

гл. католік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)