касмана́ўт, -а, М -на́ўце, мн. -ы, -аў, м.

Спецыяліст, удзельнік палёту ў космас.

|| ж. касмана́ўтка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. касмана́ўцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

касмана́ўт

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. касмана́ўт касмана́ўты
Р. касмана́ўта касмана́ўтаў
Д. касмана́ўту касмана́ўтам
В. касмана́ўта касмана́ўтаў
Т. касмана́ўтам касмана́ўтамі
М. касмана́ўце касмана́ўтах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

касмана́ўт м. космона́вт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмана́ўт, ‑а, М ‑наўце, м.

Удзельнік палёту ў космас. Лётчык Ю.А. Гагарын — першы касманаўт. Будучыя касманаўты.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астрана́ўт, -а, М -ўце, мн. -ы, -аў, м.

1. Спецыяліст па астранаўтыцы.

2. Тое, што і касманаўт.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

космона́вт касмана́ўт, -та м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмапрахо́дзец, ‑дца, м.

Касманаўт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лётчык м. лётчик;

л.-касмана́ўт — лётчик-космона́вт

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

касмана́ўтка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

Жан. да касманаўт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

астрана́ўт, ‑а, М ‑ўце, м.

Спецыяліст у галіне астранаўтыкі; тое што і касманаўт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)