карці́нка
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
карці́нка |
карці́нкі |
| Р. |
карці́нкі |
карці́нак |
| Д. |
карці́нцы |
карці́нкам |
| В. |
карці́нку |
карці́нкі |
| Т. |
карці́нкай карці́нкаю |
карці́нкамі |
| М. |
карці́нцы |
карці́нках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
карці́нка ж., уменьш. карти́нка
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
карці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.
Памянш.-ласк. да карціна (у 1–3 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Карці́нка ’малюнак’ (Бяльк.). Запазычанне з рус. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.
1. Твор жывапісу, выкананы фарбамі.
Карціны мастака М.
Савіцкага.
2. Тое, што можна бачыць, уяўляць у канкрэтных вобразах.
Карціны прыроды.
3. Адлюстраванне чаго-н. у літаратурным творы.
К. бітвы.
К. жыцця сялян.
4. Агульны стан, выгляд чаго-н.
Клінічная к. захворвання.
5. Частка акта ў драматычным творы, якая патрабуе самастойнай дэкарацыі.
Другая к. першага акта.
6. Кінакарціна, кінафільм (разм.).
У кінатэатры ідзе новая к.
|| памянш. карці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1—3 знач.).
|| прым. карці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Карцінная галерэя.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Іды́лія. Запазычанне з грэч. εἰδύλλιον ’карцінка’ (ад εἶδος ’вобраз’) праз польск. idylla. Для рус., дзе ў пачатку XVIII ст. идиллия і идилля, таксама магчыма польск. пасрэдніцтва (Віржакова. Очерки, 362; Шанскі, 2, I, 13). Форма на ‑ія пад рус. уплывам.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
карти́нка ж.
1. уменьш. карці́нка, -кі ж.;
2. (рисунок в книге) малю́нак, -нка м.;
кни́жка с карти́нками кні́жка з малю́нкамі;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пераве́сціся сов.
1. перевести́сь;
п. на другу́ю рабо́ту — перевести́сь на другу́ю рабо́ту;
2. (исчезнуть) перевести́сь, вы́вестись;
яшчэ́ гро́шы не ~вялі́ся — ещё де́ньги не перевели́сь;
3. (об изображении) перевести́сь, свести́сь;
карці́нка ~вяла́ся ўда́ла — карти́нка перевела́сь (свела́сь) уда́чно
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)