Verbum

анлайнавы слоўнік

карці́нка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карці́нка ж., уменьш. карти́нка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карці́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Памянш.-ласк. да карціна (у 1–3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карці́нка ж.

1. памянш. Bíldchen n -s, -;

2. гл. малюнак

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Карці́нка ’малюнак’ (Бяльк.). Запазычанне з рус. мовы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

карці́на, -ы, мн. -ы, -цін, ж.

1. Твор жывапісу, выкананы фарбамі.

Карціны мастака М.

Савіцкага.

2. Тое, што можна бачыць, уяўляць у канкрэтных вобразах.

Карціны прыроды.

3. Адлюстраванне чаго-н. у літаратурным творы.

К. бітвы.

К. жыцця сялян.

4. Агульны стан, выгляд чаго-н.

Клінічная к. захворвання.

5. Частка акта ў драматычным творы, якая патрабуе самастойнай дэкарацыі.

Другая к. першага акта.

6. Кінакарціна, кінафільм (разм.).

У кінатэатры ідзе новая к.

|| памянш. карці́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж. (да 1—3 знач.).

|| прым. карці́нны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Карцінная галерэя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Лубачная карцінка, гл. Лубок

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Народная карцінка, гл. Лубок

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

Bílderbogen

m -s, -bögen карці́нка, лубо́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

face card

каро́ль, да́ма або́ вале́т (у ка́рах); фігу́рная ка́рта, карці́нка f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)