карту́шка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. карту́шка карту́шкі
Р. карту́шкі карту́шак
Д. карту́шцы карту́шкам
В. карту́шку карту́шкі
Т. карту́шкай
карту́шкаю		 карту́шкамі
М. карту́шцы карту́шках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

карту́шка ж. карту́шка

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карту́шка спец. карту́шка, -кі ж.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карту́шка, ‑і, ДМ ‑шцы; Р мн. ‑шак; ж.

Частка компаса — папяровы, алюмініевы або іншы кружок, на які наносяцца дзяленні на градусы і румбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)