кармле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
кармле́нне |
кармле́нні |
| Р. |
кармле́ння |
кармле́нняў |
| Д. |
кармле́нню |
кармле́нням |
| В. |
кармле́нне |
кармле́нні |
| Т. |
кармле́ннем |
кармле́ннямі |
| М. |
кармле́нні |
кармле́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
кармле́нне ср.
1. кормле́ние, кормёжка ж.; пита́ние;
2. ист. кормле́ние
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кармле́нне, ‑я, н.
1. Дзеянне паводле дзеясл. карміць (у 1 знач.). Кармленне дзіцяці. □ Ішло вячэрняе кармленне, вішчалі парасяты, рохкалі свінні. Дуброўскі.
2. Гіст. Спосаб утрымання службовых асоб за кошт мясцовага насельніцтва на Русі да сярэдзіны 16 ст.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кармі́ць, кармлю́, ко́рміш, ко́рміць; ко́рмлены; незак., каго (што).
1. чым і без дап. Даваць ежу, корм.
К. дзіця.
Пара к. карову.
2. Выкормліваць дзіця сваім малаком.
К. немаўля.
3. перан. Забяспечваць неабходным для пражыцця, утрымліваць.
К. сірот.
◊
Карміць абяцанкамі — абяцаць зрабіць што-н., але не выканаць.
|| зак. накармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 1 і 2 знач.), пакармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 1 і 2 знач.), пракармі́ць, -кармлю́, -ко́рміш, -ко́рміць; -ко́рмлены (да 3 знач.); наз. прако́рм, -у, м. (да 3 знач.) і пракармле́нне, -я, н. (да 3 знач.).
|| наз. кармле́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
недако́рм, -у, м.
Недастатковае кармленне, харчаванне; няпоўная выдача корму.
Н. затрымлівае рост маладняку.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
чатырохразо́вы, -ая, -ае.
Які быў, адбываўся, паўтараўся чатыры разы.
Чатырохразовае кармленне.
Ч. чэмпіён.
Чатырохразовая доза лякарства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
кормле́ние кармле́нне, -ння ср.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пяціразо́вы, ‑ая, ‑ае.
Прароблены пяць разоў. Пяціразовае наведванне. Пяціразовае кармленне.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
недако́рм, ‑у, м.
Недастатковае кармленне, харчаванне; няпоўная выдача корму. Недакорм затрымлівае развіццё маладняку.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
◎ Карме́шка ’кармленне на мяса жывёлы’ (КЭС, лаг.). Гл. карміць.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)