кармле́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
| кармле́нне | кармле́нні | |
| кармле́ння | кармле́нняў | |
| кармле́нню | кармле́нням | |
| кармле́нне | кармле́нні | |
| кармле́ннем | кармле́ннямі | |
| кармле́нні | кармле́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)