ка́ркнуць

дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. ка́ркну ка́ркнем
2-я ас. ка́ркнеш ка́ркнеце
3-я ас. ка́ркне ка́ркнуць
Прошлы час
м. ка́ркнуў ка́ркнулі
ж. ка́ркнула
н. ка́ркнула
Загадны лад
2-я ас. ка́ркні ка́ркніце
Дзеепрыслоўе
прош. час ка́ркнуўшы

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

ка́ркнуць сов., однокр. ка́ркнуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ка́ркнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Аднакр. да каркаць (у 1 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ка́ркаць, -аю, -аеш, -ае; незак.

1. Пра варону: ствараць гукі, падобныя на «кар-кар».

2. перан. Прадказваць няўдачу, няшчасце, бяду (разм.).

Хопіць табе к.

|| зак. нака́ркаць, -аю, -аеш, -ае (да 2 знач.).

Накаркаў бяду на сваю галаву.

|| аднакр. ка́ркнуць, -ну, -неш, -не; -ні (да 1 знач.).

|| наз. ка́рканне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ка́ркнуть сов., однокр. ка́ркнуць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кру́мкнуць

‘каркнуць, квахтнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. кру́мкне кру́мкнуць
Прошлы час
м. кру́мкнуў кру́мкнулі
ж. кру́мкнула
н. кру́мкнула
Дзеепрыслоўе
прош. час кру́мкнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўхану́ць

‘мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхану́ каўханё́м
2-я ас. каўхане́ш каўханяце́
3-я ас. каўхане́ каўхану́ць
Прошлы час
м. каўхану́ў каўхану́лі
ж. каўхану́ла
н. каўхану́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхані́ каўхані́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхану́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

каўхну́ць

‘мяўкнуць, каркнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. каўхну́ каўхнё́м
2-я ас. каўхне́ш каўхняце́
3-я ас. каўхне́ каўхну́ць
Прошлы час
м. каўхну́ў каўхну́лі
ж. каўхну́ла
н. каўхну́ла
Загадны лад
2-я ас. каўхні́ каўхні́це
Дзеепрыслоўе
прош. час каўхну́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зака́ркаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць каркаць. // Каркнуць некалькі разоў запар; пракаркаць. «Кр-кр-кр! кр-р-р!» — недзе зусім блізка хрыпатым голасам закаркала варона. Зуб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прока́ркать сов.

1. (издать карканье) зака́ркаць, ка́ркнуць;

2. (некоторое время) прака́ркаць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)