су́ра, -ы,
Раздзел
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
су́ра, -ы,
Раздзел
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
му́фтый, -я,
Асоба вышэйшага мусульманскага духавенства, вучоны-багаслоў, тлумачальнік
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Кара́н
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| Кара́н | |
| Кара́ну | |
| Кара́н | |
| Кара́нам | |
| Кара́не |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
су́на, ‑ы,
Мусульманскае свяшчэннае паданне, якое дапаўняе палажэнні
[Араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
му́фтый, ‑я,
Вышэйшая духоўная асоба ў мусульман, якая надзелена правам выносіць рашэнні па рэлігійна-юрыдычных пытаннях; тлумачальнік
[Араб. mufti.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
шыі́зм, ‑у,
Напрамак у ісламе, які прымае каран, але не прызнае суну, мусульманскае свяшчэннае паданне, што дапаўняе палажэнні
[Араб.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тэфсі́р, ‑а,
Каментарый да тэкстаў свяшчэннага пісання арабаў, тлумачэнне такіх тэкстаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Семенчаваць ‘суцешыць радаснай весткай’ (Тэсфір 1725 г.). Паводле Мішкінене (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)