караба́ціцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -ціцца; незак.

Рабіцца карабатым, выгінацца, скрыўляцца.

Фанера на сонцы карабаціцца.

|| зак. пакараба́ціцца, -ціцца і скараба́ціцца, -ціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

караба́ціцца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. караба́ціцца караба́цяцца
Прошлы час
м. караба́ціўся караба́ціліся
ж. караба́цілася
н. караба́цілася

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

караба́ціцца несов. коро́биться, корёжиться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караба́ціцца, ‑ціцца; незак.

Станавіцца карабатым; скрыўляцца, выгінацца. Фанера карабаціцца. □ [Кніга] ляжала на стале, і тонкая папяровая вокладка пачынала жоўкнуць, карабаціцца — ад сонца і дробнай, што пыл, салёнай імжы. Карамазаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пакараба́ціцца гл. карабаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

скараба́ціцца гл. карабаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

коро́биться караба́ціцца, гну́цца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

караба́чанне, ‑я, н.

Дзеянне паводле дзеясл. карабаціць (у 1 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. карабаціцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

искорёживаться разг. караба́ціцца; круці́цца; скру́чвацца; гну́цца, згіна́цца; крыві́цца;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

корёжиться

1. (коробиться) караба́ціцца, гну́цца;

2. (корчиться) ку́рчыцца.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)