караба́ціцца sich verzíehen*, sich wérfen* (пра дрэва, мэблю); sich wéllen, wéllig wérden (пра nanepy, кардон)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

éinschrumpfen

vi (s)

1) змо́ршчвацца, караба́ціцца

2) перан. скарача́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

verbíegen

*

1.

vt згіна́ць, выгіна́ць, тэх. дэфармава́ць

2.

(sich) караба́ціцца, гну́цца, скрыўля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

shrivel

[ˈʃrɪvəl]

1.

v.t.

1) высу́шваць, змо́ршчваць; караба́ціць

2) рабі́ць бездапамо́жным або́ непрыда́тным

2.

v.i.

1) ссыха́цца; мо́ршчыцца; караба́ціцца (напр. чараві́кі)

2) псава́цца, рабі́цца непрыда́тным

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

ridge

[rɪdʒ]

1.

n.

1) хрыбе́т -та́ m.

the ridge of the roof — ві́льчык, хрыбе́т страхі́

ridge (of mountains) — го́рны ланцу́г

2) рубе́ц на ткані́не

3) грэ́бень (баразны́)

2.

v.

караба́ціцца, утвара́ць скла́дкі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

warp

[wɔrp]

1.

v.i.

перако́швацца, караба́ціцца

The floor has warped — Падло́га пакараба́цілася

2.

v.t.

1) крыві́ць, караба́ціць

2) снава́ць (ні́ткі)

3) Figur. перакру́чваць, скажа́ць (сэнс)

3.

n.

1) перако́шаньне, пакараба́чаньне n.

2) асно́ва f. (у ткані́не)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

verwérfen

*

1.

vt

1) закі́нуць (што-н., куды-н.)

2) адхілі́ць (прапанову); адкі́нуць (думку)

die Berúfung wúrde verwórfen — юрыд. касацы́йная ска́рга была́ адхі́лена

2.

(sich) караба́ціцца

(пра драўніну)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

wérfen

*

1.

vt

1) кі́даць

den Brief in den Kásten ~ — кі́нуць [апусці́ць] пі́сьмо ў скры́нку

die Tür ins Schloss ~ — зачыні́ць (з трэ́скам) дзве́ры

Blícke ~ — кі́даць по́зіркі

2) нараджа́ць (пра жывёлу)

3) накі́нуць

den Mántel über die Schúlter ~ — накі́нуць паліто́ на пле́чы

4) выкі́дваць

5)

mit dem Geld um sich (A) ~ — раскіда́цца граша́мі

2.

(sich) кі́дацца

(auf A) (на каго-н., што-н.)

sich zu Bóden ~ — кі́нуцца на зямэ́р

sich in die Kléider ~ — разм. ху́тка апрану́цца

2) (mit D) кі́дацца (чым-н.)

3) караба́ціцца, перако́швацца, дэфармава́цца

◊ sich in die Brust ~ — выхваля́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)