капіля́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капіля́р капіля́ры
Р. капіля́ра капіля́раў
Д. капіля́ру капіля́рам
В. капіля́р капіля́ры
Т. капіля́рам капіля́рамі
М. капіля́ры капіля́рах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капилля́ры мн., анат. капіля́ры, -раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мені́ск, ‑а, м.

Спец.

1. Увагнутая або выпуклая паверхня вадкасці ў капіляры.

2. Увагнута-выпуклая і выпукла-ўвагнутая лінза.

[Ад грэч. mēniskos — паўмесяц.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)