Verbum

анлайнавы слоўнік

Капіляры (біял.) 5/409; 6/134

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

капіля́ры

т. 8, с. 24

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

капіля́ры

(лац. capillaris = валасяны)

1) трубкі з вузкім унутраным каналам;

2) усякія невялікія вузкія каналы (напр. поры глебы, дрэва);

3) найдрабнейшыя крывяносныя і лімфатычныя сасуды, якія пранізваюць органы і тканкі ў большасці жывёл і чалавека.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капіля́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капилля́ры мн., анат. капіля́ры, -раў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мені́ск, ‑а, м.

Спец.

1. Увагнутая або выпуклая паверхня вадкасці ў капіляры.

2. Увагнута-выпуклая і выпукла-ўвагнутая лінза.

[Ад грэч. mēniskos — паўмесяц.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капілярагра́фія

(ад капіляры + -графія)

графічнае выражэнне капіляраскапічнага (гл. капіляраскапія) малюнка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капіляраскапі́я

(ад капіляры + -скапія)

метад даследавання капіляраў скуры, слізістых абалонак, абалонак мозга з мэтай удакладнення дыягназу хваробы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

капілярыме́тр

(ад капіляры + -метр)

прыбор для вызначэння паверхневага напору вадкасці шляхам вымярэння вышыні яе паднімання ў капілярных трубках.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

kapilara

kapilar|a

ж.

1. часцей мн.

~y анат. капіляры;

2. фіз. капіляр

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)