капялю́ш

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. капялю́ш капелюшы́
Р. капелюша́ капелюшо́ў
Д. капелюшу́ капелюша́м
В. капялю́ш капелюшы́
Т. капелюшо́м капелюша́мі
М. капелюшы́ капелюша́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

капялю́ш, капелюша́, мн. капелюшы́, капелюшо́ў, м.

Галаўны мужчынскі ўбор з палямі, жаночы — розных фасонаў.

Саламяны к.

|| памянш. капялю́шык, -а, мн. -і, -аў, м.

|| прым. капялю́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капялю́ш, -пелюша́ м. шля́па ж.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

капялю́ш, капелюша, м.

Галаўны ўбор, мужчынскі — з палямі, жаночы — розных фасонаў. Саламяны капялюш. □ Прытрымліваючы капронавы капялюш, палі якога намоклі і абвіслі, Максім Сцяпанавіч сігаў вялізнымі крокамі. Карпаў. Каля століка пасажыра прайшла кабета ў чорным капелюшы. Бядуля.

[Лац. capellus.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Капялю́ш ’від галаўнога ўбору з палямі’ (ТСБМ, Шат., Бяльк.), з польск. kapelusz, якое з с.-лац. capellus ’тс’ (гл. капялюх).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капялюш; брыль (абл.) / з круглым верхам: кацялок / цыліндрычны, з вузкімі палямі: цыліндр

Слоўнік сінонімаў і блізказначных слоў, 2-е выданне (М. Клышка, правапіс да 2008 г.)

парыжэ́лы, -ая, -ае.

Які парыжэў, выцвіў.

П. капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

самбрэ́ра, нескл., н.

У Іспаніі, Лацінскай Амерыцы: лёгкі капялюш з шырокімі палямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пая́рак, -рку, м. (спец.).

Воўна ад першай стрыжкі ягнят.

|| прым. пая́ркавы, -ая, -ае.

П. капялюш.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

брыль, брыля́, мн. брылі́, -ёў, м.

1. Казырок шапкі.

2. Капялюш з палямі.

Саламяны б.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)