канста́нтны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
канста́нтны |
канста́нтная |
канста́нтнае |
канста́нтныя |
| Р. |
канста́нтнага |
канста́нтнай
канста́нтнае |
канста́нтнага |
канста́нтных |
| Д. |
канста́нтнаму |
канста́нтнай |
канста́нтнаму |
канста́нтным |
| В. |
канста́нтны (неадуш.)
канста́нтнага (адуш.) |
канста́нтную |
канста́нтнае |
канста́нтныя (неадуш.)
канста́нтных (адуш.) |
| Т. |
канста́нтным |
канста́нтнай
канста́нтнаю |
канста́нтным |
канста́нтнымі |
| М. |
канста́нтным |
канста́нтнай |
канста́нтным |
канста́нтных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
канста́нтны спец. конста́нтный
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
канста́нтны, ‑ая, ‑ае.
Пастаянны, нязменны, устойлівы. Канстантныя формы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
канста́нта, -ы, ДМ -нце, мн. -ы, -аў, ж. (спец.).
Пастаянная велічыня.
|| прым. канста́нтны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
конста́нтный спец. канста́нтны.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)