канста́нтны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. канста́нтны канста́нтная канста́нтнае канста́нтныя
Р. канста́нтнага канста́нтнай
канста́нтнае		 канста́нтнага канста́нтных
Д. канста́нтнаму канста́нтнай канста́нтнаму канста́нтным
В. канста́нтны (неадуш.)
канста́нтнага (адуш.)		 канста́нтную канста́нтнае канста́нтныя (неадуш.)
канста́нтных (адуш.)
Т. канста́нтным канста́нтнай
канста́нтнаю		 канста́нтным канста́нтнымі
М. канста́нтным канста́нтнай канста́нтным канста́нтных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)