1. Чалавек кансерватыўных поглядаў.
2. Член кансерватыўнай партыі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
1. Чалавек кансерватыўных поглядаў.
2. Член кансерватыўнай партыі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| кансерва́тары | ||
| кансерва́тара | кансерва́тараў | |
| кансерва́тару | кансерва́тарам | |
| кансерва́тара | кансерва́тараў | |
| кансерва́тарам | кансерва́тарамі | |
| кансерва́тару | кансерва́тарах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
1. Чалавек кансерватыўных поглядаў, праціўнік новага, прагрэсіўнага.
2. У Вялікабрытаніі — член кансерватыўнай партыі.
[Ад лац. conservator — ахавальнік.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руцінёр, -а,
Прыхільнік руціны,
||
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
консерва́тор
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
кансерва́тарка, ‑і,
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руцінёр, ‑а,
Той, хто схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага;
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
то́ры,
1. Палітычная партыя ў Англіі ў 17–19 стст., якая выражала інтарэсы буйных землеўладальнікаў і вышэйшага духавенства і на аснове якой склалася партыя кансерватараў.
2. Член такой партыі або наогул
[Англ. tory.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)