руцінёр, ‑а,
Той, хто схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага; кансерватар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
руцінёр, ‑а,
Той, хто схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага; кансерватар.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)