руцінёр, -а, мн. -ы, -аў, м.

Прыхільнік руціны, кансерватар (у 1 знач.).

|| ж. руцінёрка, -і, ДМ -рцы, мн. -і, -рак.

|| прым. руцінёрскі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)