каме́дыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каме́дыя |
каме́дыі |
| Р. |
каме́дыі |
каме́дый |
| Д. |
каме́дыі |
каме́дыям |
| В. |
каме́дыю |
каме́дыі |
| Т. |
каме́дыяй
каме́дыяю |
каме́дыямі |
| М. |
каме́дыі |
каме́дыях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каме́дыя, -і, мн. -і, -дый, ж.
1. Драматычны твор з вясёлым, забаўным або сатырычным сюжэтам, а таксама спектакль або фільм па сцэнарыі такога твора.
Музычная к.
2. перан. Крывадушныя паводзіны, разыгрыванне якой-н. ролі, сцэны з пэўнай мэтай.
Што за к.!
Гавары як ёсць!
◊
Ламаць (разыгрываць, строіць) камедыю (разм., неадабр.) — крывадушнічаць, прытварацца.
|| прым. камеды́йны, -ая, -ае (да 1 знач.) і камі́чны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Камедыйны акцёр.
Камічная опера.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каме́дыя ж., прям., перен. коме́дия;
глядзе́ць ~дыю — смотре́ть коме́дию;
○ к. ма́сак — коме́дия ма́сок;
к. хара́ктараў — коме́дия хара́ктеров;
◊ лама́ць (разы́грываць, стро́іць) ~дыю — лома́ть (разы́грывать) коме́дию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каме́дыя, ‑і, ж.
1. Драматычны твор з вясёлым жыццярадасным або сатырычным сюжэтам. Сатырычная камедыя. Пісаць камедыі. // Спектакль або кінафільм па сцэнарыю такога твора.
2. перан. Пра смешнае, забаўнае здарэнне. [Міколка] успомніў ноч і пусціўся ў рогат. — Цяпер будзе камедыя... вось заскачуць немцы, калі даведаюцца... Лынькоў.
3. перан. Крывадушныя паводзіны, прытворнае разыгрыванне якой‑н. сцэны, ролі з пэўнай мэтай. Багушэвіч падкрэсліваў, што царскі суд — гэта страшна ілжывая камедыя. Ларчанка. Сваёй камедыі сыграўшы ролі, Міністры сталі ў строй гарадавых. Глебка.
•••
Камедыя масак — італьянская народная камедыя эпохі Адраджэння з тыповымі дзеючымі асобамі (маскамі), традыцыйным сюжэтам, але імправізаваным тэкстам.
Камедыя характараў — камедыя, у якой паказваюцца галоўным чынам характары людзей.
Ламаць (разыгрываць) камедыю гл. ламаць.
[Грэч. kōmōdia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Каме́дыя ’разнавіднасць драматычнага твора’ (ТСБМ), ’смешнае відовішча’ (КЭС, лаг.), камэ́дзія ’камедыя, смех’ (Бяльк.), кумэ́дзія ’смешная падзея’ (Бяльк.); каме́дна ’смешна’ (Ян.; браг. Мат. Гом.), камэ́дна ’тс’ (Бяльк.), карэліц. каме́дны ’смешны’ (Ян.), камэдзіць ’гарэзіць, жартаваць’; камадыя́н ’камедыянт’, камадыяніцца ’вычвараць’ (КЭС, лаг.), ’капрызіць’ (Сцяшк. Сл.). Ст.-бел. комедия, комедея ’камедыя’ (пач. XVII ст.). Са ст.-польск. komedia, якое з лац. cōmoedia < ст.-грэч. κομῳδία ’тс’ < κῶμος ’гулянка, вясёлая працэсія’ + ᾠδή ’спеў’ (Бчмыка. Запазыч. 163; Слаўскі, 2, 379).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каме́дыя-бу́ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
каме́дыя-бу́ф |
каме́дыі-бу́ф |
| Р. |
каме́дыі-бу́ф |
каме́дый-бу́ф |
| Д. |
каме́дыі-бу́ф |
каме́дыям-бу́ф |
| В. |
каме́дыю-бу́ф |
каме́дыі-бу́ф |
| Т. |
каме́дыяй-бу́ф
каме́дыяю-бу́ф |
каме́дыямі-бу́ф |
| М. |
каме́дыі-бу́ф |
каме́дыях-бу́ф |
Крыніцы:
krapivabr2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каме́дыя-бу́ф ж. коме́дия-бу́фф
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
камі́чны, -ая, -ае.
1. гл. камедыя.
2. Які выклікае смех, забаўны.
К. сюжэт.
К. выгляд.
|| наз. камі́чнасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
арлекіна́да, -ы, ДМ -дзе, мн. -ы, -на́д, ж.
Камедыя з арлекінам у галоўнай ролі.
|| прым. арлекіна́дны, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
троха́ктны, ‑ая, ‑ае.
Які складаецца з трох актаў. Трохактная камедыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)