каме́ дыя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адз. мн.
Н. каме́ дыя каме́ дыі
Р. каме́ дыі
каме́ дый
Д. каме́ дыі
каме́ дыям
В. каме́ дыю
каме́ дыі
Т. каме́ дыяйе́ дыяю
каме́ дыямі
М. каме́ дыі
каме́ дыях
Крыніцы:
krapivabr2012 ,
nazounik2008 ,
piskunou2012 ,
sbm2012 ,
tsblm1996 ,
tsbm1984 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)
каме́ дыя мн. ж.
1. Драматычны твор з вясёлым, забаўным або сатырычным сюжэтам, а таксама спектакль або фільм па сцэнарыі такога твора.
Музычная к.
2. перан. -н. ролі, сцэны з пэўнай мэтай.
Што за к.!
Гавары як ёсць!
◊
Ламаць (разыгрываць, строіць) камедыю (разм. , неадабр. ) — крывадушнічаць, прытварацца.
|| прым. камеды́ йны , -ая, -ае (да 1 знач. ) і камі́ чны , -ая, -ае (да 1 знач. ).
Камедыйны акцёр.
Камічная опера.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
каме́ дыя ж. прям. перен. е́ дия;
глядзе́ ць ~дыю — смотре́ ть коме́ дию;
○ к. ма́ сак е́ дия ма́ сок;
к. хара́ ктараў е́ дия хара́ ктеров;
◊ лама́ ць (разы́ грываць, стро́ іць) ~дыю а́ ть (разы́ грывать) коме́ дию
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
каме́ дыя ‑і, ж.
1. Драматычны твор з вясёлым жыццярадасным або сатырычным сюжэтам. Сатырычная камедыя . Пісаць камедыі. //
2. перан. Пра смешнае, забаўнае здарэнне. [Міколка] успомніў ноч і пусціўся ў рогат. — Цяпер будзе камедыя ... вось заскачуць немцы, калі даведаюцца... Лынькоў .
3. перан. Крывадушныя паводзіны, прытворнае разыгрыванне якой‑н. сцэны, ролі з пэўнай мэтай. Багушэвіч падкрэсліваў, што царскі суд — гэта страшна ілжывая камедыя . Ларчанка . Сваёй камедыі сыграўшы ролі, Міністры сталі ў строй гарадавых. Глебка .
•••
Камедыя масаккамедыя эпохі Адраджэння з тыповымі дзеючымі асобамі (маскамі), традыцыйным сюжэтам, але імправізаваным тэкстам.
Камедыя характараўкамедыя , у якой паказваюцца галоўным чынам характары людзей.
Ламаць (разыгрываць) камедыю гл. ламаць.
[Грэч. kōmōdia.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
каме́ дыя ж
1. Komödi¦e f ú stspiel n
2. перан é i f
◊ лама́ ць разы́ грываць каме́ дыю é ine Komödi¦e vó rspielen, etw. ó rmachen [vó rspielen], etw. ó rtäuschen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Каме́ дыя ТСБМ ), ’смешнае відовішча’ (КЭС , лаг. ), камэ́ дзія ’камедыя , смех’ (Бяльк. ), кумэ́ дзія ’смешная падзея’ (Бяльк. ); каме́ дна ’смешна’ (Ян. ; браг. Мат. Гом. ), камэ́ дна ’тс’ (Бяльк. ), карэліц. каме́ дны ’смешны’ (Ян. ), камэдзіць ’гарэзіць, жартаваць’; камадыя́ н ’камедыянт’, камадыяніцца ’вычвараць’ (КЭС , лаг. ), ’капрызіць’ (Сцяшк. Сл. ). Ст.-бел. комедия , комедея ’камедыя ’ (пач. XVII ст.). Са ст.-польск. komedia , якое з лац. cōmoedia < ст.-грэч. κομῳδία ’тс’ < κῶμος ’гулянка, вясёлая працэсія’ + ᾠδή ’спеў’ (Бчмыка. Запазыч. 163; Слаўскі , 2, 379).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каме́ дыя
(лац. comoedia, ад гр. komodia)
1) драматычны твор з вясёлым, гумарыстычным або сатырычным зместам;
2) перан. -н. ролі з пэўнай мэтай (ламаць камедыю);
3) перан.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
каме́ дыя
(лац. гр.
1) драматычны твор з вясёлым, гумарыстычным або сатырычным зместам;
2) перан. -н. ролі з пэўнай мэтай (напр. ламаць камедыю).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
каме́ дыя -бу́ ф
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
адз. мн.
Н. каме́ дыя -бу́ фкаме́ дыі-бу́ ф
Р. каме́ дыі-бу́ ф
каме́ дый-бу́ ф
Д. каме́ дыі-бу́ ф
каме́ дыям-бу́ ф
В. каме́ дыю-бу́ ф
каме́ дыі-бу́ ф
Т. каме́ дыяй-бу́ фе́ дыяю-бу́ ф
каме́ дыямі-бу́ ф
М. каме́ дыі-бу́ ф
каме́ дыях-бу́ ф
Крыніцы:
krapivabr2012 .
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)