калідо́р
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
калідо́р |
калідо́ры |
| Р. |
калідо́ра |
калідо́раў |
| Д. |
калідо́ру |
калідо́рам |
| В. |
калідо́р |
калідо́ры |
| Т. |
калідо́рам |
калідо́рамі |
| М. |
калідо́ры |
калідо́рах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка.
2. перан. Вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход.
Горны к.
Паветраны к.
|| прым. калідо́рны, -ая, -ае.
Калідорная сістэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калідо́р, ‑а, м.
Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка. Калідор гасцініцы. Калідор інтэрната. □ Павялі [салдаты Міколку з дзедам] з пакоя ўсё тымі ж доўгімі змрочнымі калідорамі. Лынькоў. З аднаго пакоя ў другі цераз калідор.. прабегла маленькая старая жанчына з прасам у руках. Арабей. // Вузкі доўгі праход, прастора, абмежаваная з абодвух бакоў. Наверсе свішча вецер,.. але тут, у гэтым калідоры між стромкіх скал, яшчэ больш-менш ціха. Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
заву́зкі, -ая, -ае (разм.).
Вузкаваты, вузейшы, чым трэба.
З. калідор.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
коридо́р калідо́р, -ра м.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
захла́млены, -ая, -ае.
Застаўлены, завалены хламам, непатрэбнымі рэчамі і пад.
З. калідор.
|| наз. захла́мленасць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
хо́д
‘месца ўваходу; калідор, тунель’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
хо́д |
хады́ |
| Р. |
хо́да |
хадо́ў |
| Д. |
хо́ду |
хада́м |
| В. |
хо́д |
хады́ |
| Т. |
хо́дам |
хада́мі |
| М. |
хо́дзе |
хада́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калідо́рчык, ‑а, м.
Памянш. да калідор; невялікі калідор.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
загрува́сціць, -ва́шчу, -ва́сціш, -ва́сціць; -ва́шчаны; зак., што.
Заставіць, заваліць чым-н. грувасткім.
З. калідор мэбляй.
З. даклад цытатамі (перан.).
|| незак. загрува́шчваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)