Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
калідо́р, -а, мн. -ы, -аў, м.
1. Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка.
2.перан. Вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход.
Горны к.
Паветраны к.
|| прым.калідо́рны, -ая, -ае.
Калідорная сістэма.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
калідо́рм. коридо́р
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
калідо́р, ‑а, м.
Праход, які злучае асобныя часткі кватэры, будынка. Калідор гасцініцы. Калідор інтэрната. □ Павялі [салдаты Міколку з дзедам] з пакоя ўсё тымі ж доўгімі змрочнымі калідорамі.Лынькоў.З аднаго пакоя ў другі цераз калідор.. прабегла маленькая старая жанчына з прасам у руках.Арабей.// Вузкі доўгі праход, прастора, абмежаваная з абодвух бакоў. Наверсе свішча вецер,.. але тут, у гэтым калідоры між стромкіх скал, яшчэ больш-менш ціха.Маўр.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калідо́рм. Kórridor m -s, -e; Gang m -(e)s, Gänge, Dúrchgang m;
паве́траны калідо́рав. Lúftkorridor m
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
калідо́р
(іт. corridore)
1) праход, які злучае асобныя часткі будынка;
2) перан. вузкая, доўгая прастора, якая злучае сабой што-н., праход (напр. горны к., паветраны к.).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Данцыгскі калідор, гл. Польскі калідор
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Усходні калідор (гістар.) 10/512—513
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)