калігра́ф, -а, мн. -ы, -аў, м.

Чалавек, які піша прыгожа і разборліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

калігра́ф

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. калігра́ф калігра́фы
Р. калігра́фа калігра́фаў
Д. калігра́фу калігра́фам
В. калігра́фа калігра́фаў
Т. калігра́фам калігра́фамі
М. калігра́фе калігра́фах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

калігра́ф м. каллигра́ф

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

калігра́ф, ‑а, м.

Той, хто піша прыгожа і разборліва.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каллигра́ф калігра́ф, -фа м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)