кала́чнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кала́чнік кала́чнікі
Р. кала́чніка кала́чнікаў
Д. кала́чніку кала́чнікам
В. кала́чніка кала́чнікаў
Т. кала́чнікам кала́чнікамі
М. кала́чніку кала́чніках

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

кала́чнік м. (к кала́ч I) кала́чник

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

кала́чник кала́чнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)