зы́чыць, -чу, -чыш, -чыць; незак., што каму-чаму.

Жадаць, выказваць, выражаць каму-, чаму-н. пажаданні.

Зычу вам многа шчасця і моцнага здароўя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зы́чыць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зы́чу зы́чым
2-я ас. зы́чыш зы́чыце
3-я ас. зы́чыць зы́чаць
Прошлы час
м. зы́чыў зы́чылі
ж. зы́чыла
н. зы́чыла
Загадны лад
2-я ас. зы́ч зы́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зы́чачы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зы́чыць несов. жела́ть;

з. дабра́ каму́-не́будзь — жела́ть добра́ кому́-л.

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зы́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., што і чаго.

1. Тое, што і жадаць (у 2 знач). — Мой сын! Дабра я табе зычу, благасла ясных зор. Дубоўка. Відаць было, што цётка Яромінчыха задаволена сваёй кватаранткай і зычыць ёй шчасця, як роднаму дзіцяці. Кухараў.

2. Абяцаць, прадказваць што‑н. Каханне Машэкі і Наталькі зычыла ім шчасце ў будучым. Шкраба. Ноч зычыла холад, — па зжатых палях за туманам ужо блізка да вёскі кралася восень. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зы́чыць ’выказваць пажаданні’ (ТСБМ). Рус. паўд., зах., кур. зычить ’тс’, арханг., цвяр., арэнб., вяцк., свярдл. ’крычаць’, ярасл., калуж. ’плакаць’, укр. зи́чити ’выказваць пажаданні’, польск. życzyć ’зычыць’, чэш. žičiti ’тс’, славац. žičiť. Ст.-бел. зычити, жичити, ст.-рус. зычити (1567 г.) у польск. справах. Як і варыянт жычыць (гл.), з польск. у XV–XVI стст. Пальцаў, Лінгв. дасл., 209; Булыка, Запазыч., 114. Форма з з‑ адлюстроўвае, відаць, мазуруканне ў мове-крыніцы.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

нядобразычлі́вы, -ая, -ае.

Які не зычыць дабра каму-н.; выражае непрыязнасць да каго-, чаго-н.

Нядобразычлівыя адносіны.

|| наз. нядобразычлі́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

доброжела́тельствовать несов. зы́чыць дабро́, быць добразычлі́вым; спрыя́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зыча́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зычу́ зычы́м
2-я ас. зычы́ш зычыце́
3-я ас. зычы́ць зыча́ць
Прошлы час
м. зыча́ў зыча́лі
ж. зыча́ла
н. зыча́ла
Загадны лад
2-я ас. зычы́ зычы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час зычучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зычэ́ць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зычу́ зычы́м
2-я ас. зычы́ш зычыце́
3-я ас. зычы́ць зыча́ць
Прошлы час
м. зычэ́ў зычэ́лі
ж. зычэ́ла
н. зычэ́ла
Загадны лад
2-я ас. зычы́ зычы́це
Дзеепрыслоўе
цяп. час зычучы́

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

незычлі́вы, ‑ая, ‑ае.

Які не зычыць дабра людзям, праяўляе непрыязнасць, непрыхільнасць да каго‑, чаго‑н. Незычлівая крытыка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)