зубо́к

‘орган’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубо́к зу́бкі
Р. зубка́ зу́бак
Д. зубку́ зу́бкам
В. зубо́к зу́бкі
Т. зубко́м зу́бкамі
М. зубку́ зу́бках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зубо́к

‘долька часнаку’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зубо́к зубкі́
Р. зубка́ зубко́ў
Д. зубку́ зубка́м
В. зубо́к зубкі́
Т. зубко́м зубка́мі
М. зубку́ зубка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)