Verbum

анлайнавы слоўнік

знішча́льна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч.	выш.	найвыш.
знішча́льна	-	-

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

знішча́льна нареч.

1. сокруши́тельно, уничтожа́юще;

2. перен. уничтожа́юще, уби́йственно;

1, 2 см. знішча́льны ^{1, 3}

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

знішча́льна-з’е́длівы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	знішча́льна-з’е́длівы	знішча́льна-з’е́длівая	знішча́льна-з’е́длівае	знішча́льна-з’е́длівыя
Р.	знішча́льна-з’е́длівага	знішча́льна-з’е́длівай знішча́льна-з’е́длівае	знішча́льна-з’е́длівага	знішча́льна-з’е́длівых
Д.	знішча́льна-з’е́дліваму	знішча́льна-з’е́длівай	знішча́льна-з’е́дліваму	знішча́льна-з’е́длівым
В.	знішча́льна-з’е́длівы (неадуш.) знішча́льна-з’е́длівага (адуш.)	знішча́льна-з’е́длівую	знішча́льна-з’е́длівае	знішча́льна-з’е́длівыя (неадуш.) знішча́льна-з’е́длівых (адуш.)
Т.	знішча́льна-з’е́длівым	знішча́льна-з’е́длівай знішча́льна-з’е́дліваю	знішча́льна-з’е́длівым	знішча́льна-з’е́длівымі
М.	знішча́льна-з’е́длівым	знішча́льна-з’е́длівай	знішча́льна-з’е́длівым	знішча́льна-з’е́длівых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

уби́йственно нареч. (ужасно) жахлі́ва, страшэ́нна; (уничтожающе) знішча́льна;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

страсць, ‑і, ж.

1. Нястрымнае пачуццё, моцнае захапленне. На першым плане [у творчасці К. Чорнага] чалавек, яго імкненні і страсці, радасці і няўдачы. Луфераў. Грозныя з’явы прыроды толькі ажыўляюць у яго [песняра] душы скрытыя агністыя страсці. Каваленка. // Натхненне, гарачнасць у адносінах да чаго‑н.; уздым, запал. [Жора] Любіў, калі ў вучоным доме Гарэлі страсці між людзей: «Глядзіш, што-небудзь і самому У зручны час перападзе». Бачыла. Каліноўскі з усёй страсцю рэвалюцыйнага дэмакрата абрушваецца на царскі ўрад, на ўвесь прыгонніцкі лад, знішчальна крытыкуе памешчыцкія парадкі і заклікае сялян да ўзброенага паўстання супраць самадзяржаўя. Ларчанка.

2. да чаго, з інф. і без дап. Пастаянная прыхільнасць да чаго‑н., моцная цяга да чаго‑н. Страсць да кніг. □ Ведаючы яго .. страсць — лячыць жывёлу, Мечыслаў уладзіў Сідара .. на ветэрынарныя курсы. Брыль. Ахоплены тым парывам творчай страсці, які як быццам у кулак сціскае ўсю тваю істоту, Сіўцоў не заўважыў нават, як прайшло за працай некалькі гадзін. Васілевіч. // Пра тое, што з’яўляецца прадметам пастаяннага захаплення, на што накіроўваюцца ўсе творчыя сілы. Тэатр — мая страсць. □ Пасля партрэта пейзаж — другая страсць Сергіевіча. Ліс.

3. Моцнае, нястрымнае каханне з перавагай пачуццёвай цягі. Яны ж [двое], ахопленыя вечнай страсцю, На нас ніякай не звярталі ўвагі, — Бо не маглі Ад вуснаў адарвацца, Што і вякі ніяк не разнялі... Сіпакоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)