зна́чнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зна́чнасць
Р. зна́чнасці
Д. зна́чнасці
В. зна́чнасць
Т. зна́чнасцю
М. зна́чнасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́чнасць ж.

1. значи́тельность; см. зна́чны 1;

2. значи́тельность; зна́чимость;

сацыя́льная з. — социа́льная зна́чимость

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́чнасць, ‑і, ж.

1. Значная велічыня, вялікі намер і пад. Значнасць адлегласці. Улічыць значнасць сіл ворага.

2. Важнае значэнне; важнасць. Вялікія поспехі беларускай прозы ў 20‑я гады тлумачацца яе глыбокай жыццёвасцю і грамадскай значнасцю. Пшыркоў. [У дэкадэнтаў] цяга да вобразаў магіл, імглы, туману была ўвогуле адмаўленнем значнасці жыцця, сімвалам яго бязмэтнай марнасці. Лойка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зна́чны, -ая, -ае.

1. Вялікі памерам, колькасцю, сілай.

Значныя страты.

У значнай ступені.

Значна (прысл.) больш.

2. Які мае вялікае значэнне, важны.

Значныя падзеі.

З. чалавек.

|| наз. зна́чнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

драбне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; незак.

1. Станавіцца меншым па велічыні, памеры.

Лес паступова драбнеў.

Дождж драбнее.

2. перан. Траціць ранейшую значнасць.

Інтарэсы драбнеюць.

|| зак. здрабне́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е.

|| наз. драбне́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

значэ́нне, -я, мн. -і, -яў, н.

1. Сэнс, тое, што дадзены прадмет (слова, знак, жэст) абазначае.

Прамое і пераноснае з. слова.

2. Важнасць, значнасць, роля.

Гістарычнае з.

Гэтай сустрэчы надаецца вялікае з.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

внуши́тельность зна́чнасць, -ці ж.; пава́жнасць, -ці ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Ва́жкасць ’значнасць, важнасць’ (КТС). Калька з рус. весомость (Крукоўскі, Уплыў, 121).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

знамяна́льнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць знамянальнага; важнасць, асобая значнасць чаго‑н. Знамянальнасць падзей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ва́жкасць, ‑і, ж.

1. Уласцівасць важкага. Важкасць волава.

2. перан. Значнасць, пераканаўчасць. Важкасць аргументаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)