зна́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
зна́кавы |
зна́кавая |
зна́кавае |
зна́кавыя |
| Р. |
зна́кавага |
зна́кавай зна́кавае |
зна́кавага |
зна́кавых |
| Д. |
зна́каваму |
зна́кавай |
зна́каваму |
зна́кавым |
| В. |
зна́кавы (неадуш.) зна́кавага (адуш.) |
зна́кавую |
зна́кавае |
зна́кавыя (неадуш.) зна́кавых (адуш.) |
| Т. |
зна́кавым |
зна́кавай зна́каваю |
зна́кавым |
зна́кавымі |
| М. |
зна́кавым |
зна́кавай |
зна́кавым |
зна́кавых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зна́кавы, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да знака (у 3 знач.). Знакавая тэорыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
знак, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.
Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).
2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.
Знакі ўвагі.
Нядобры з.
Маўчанне — з. згоды.
3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.
Падаць з. галавой.
◊
Пад знакам чаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.
Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.
У знак чаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.
У знак памяці.
У знак пратэсту.
|| прым. зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).
Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
абагу́льнена-зна́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абагу́льнена-зна́кавы |
абагу́льнена-зна́кавая |
абагу́льнена-зна́кавае |
абагу́льнена-зна́кавыя |
| Р. |
абагу́льнена-зна́кавага |
абагу́льнена-зна́кавай абагу́льнена-зна́кавае |
абагу́льнена-зна́кавага |
абагу́льнена-зна́кавых |
| Д. |
абагу́льнена-зна́каваму |
абагу́льнена-зна́кавай |
абагу́льнена-зна́каваму |
абагу́льнена-зна́кавым |
| В. |
абагу́льнена-зна́кавы (неадуш.) абагу́льнена-зна́кавага (адуш.) |
абагу́льнена-зна́кавую |
абагу́льнена-зна́кавае |
абагу́льнена-зна́кавыя (неадуш.) абагу́льнена-зна́кавых (адуш.) |
| Т. |
абагу́льнена-зна́кавым |
абагу́льнена-зна́кавай абагу́льнена-зна́каваю |
абагу́льнена-зна́кавым |
абагу́льнена-зна́кавымі |
| М. |
абагу́льнена-зна́кавым |
абагу́льнена-зна́кавай |
абагу́льнена-зна́кавым |
абагу́льнена-зна́кавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
во́бразна-зна́кавы
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
во́бразна-зна́кавы |
во́бразна-зна́кавая |
во́бразна-зна́кавае |
во́бразна-зна́кавыя |
| Р. |
во́бразна-зна́кавага |
во́бразна-зна́кавай во́бразна-зна́кавае |
во́бразна-зна́кавага |
во́бразна-зна́кавых |
| Д. |
во́бразна-зна́каваму |
во́бразна-зна́кавай |
во́бразна-зна́каваму |
во́бразна-зна́кавым |
| В. |
во́бразна-зна́кавы (неадуш.) во́бразна-зна́кавага (адуш.) |
во́бразна-зна́кавую |
во́бразна-зна́кавае |
во́бразна-зна́кавыя (неадуш.) во́бразна-зна́кавых (адуш.) |
| Т. |
во́бразна-зна́кавым |
во́бразна-зна́кавай во́бразна-зна́каваю |
во́бразна-зна́кавым |
во́бразна-зна́кавымі |
| М. |
во́бразна-зна́кавым |
во́бразна-зна́кавай |
во́бразна-зна́кавым |
во́бразна-зна́кавых |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)