зна́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зна́кавы зна́кавая зна́кавае зна́кавыя
Р. зна́кавага зна́кавай
зна́кавае		 зна́кавага зна́кавых
Д. зна́каваму зна́кавай зна́каваму зна́кавым
В. зна́кавы (неадуш.)
зна́кавага (адуш.)		 зна́кавую зна́кавае зна́кавыя (неадуш.)
зна́кавых (адуш.)
Т. зна́кавым зна́кавай
зна́каваю		 зна́кавым зна́кавымі
М. зна́кавым зна́кавай зна́кавым зна́кавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́кавы зна́ковый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зна́кавы, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да знака (у 3 знач.). Знакавая тэорыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знак, -а, мн. -і, -аў, м.

1. Метка, прадмет, якім абазначаецца, выражаецца што-н.

Знакі адрознення (умоўныя абазначэнні на форменным адзенні, якія паказваюць род войск, званне і пад.). Знакі ўзнагароды (пра ордэны, медалі). Грашовы з. (крэдытны білет). З. паштовай аплаты (марка).

2. Знешняе сведчанне, прымета чаго-н.

Знакі ўвагі.

Нядобры з.

Маўчанне — з. згоды.

3. Жэст, рух, якім сігналізуюць, паведамляюць што-н.

Падаць з. галавой.

◊

Пад знакам чаго (высок.) — кіруючыся якой-н. ідэяй, якім-н. імкненнем.

Пад знакам барацьбы за міжнародную бяспеку.

У знак чаго — як сведчанне, доказ чаго-н., выяўляючы, паказваючы што-н.

У знак памяці.

У знак пратэсту.

|| прым. зна́кавы, -ая, -ае (да 1 і 3 знач.; спец.).

Знакавая сістэма (сістэма знакаў як сродак камунікацыі ў 2 знач.; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагу́льнена-зна́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абагу́льнена-зна́кавы абагу́льнена-зна́кавая абагу́льнена-зна́кавае абагу́льнена-зна́кавыя
Р. абагу́льнена-зна́кавага абагу́льнена-зна́кавай
абагу́льнена-зна́кавае		 абагу́льнена-зна́кавага абагу́льнена-зна́кавых
Д. абагу́льнена-зна́каваму абагу́льнена-зна́кавай абагу́льнена-зна́каваму абагу́льнена-зна́кавым
В. абагу́льнена-зна́кавы (неадуш.)
абагу́льнена-зна́кавага (адуш.)		 абагу́льнена-зна́кавую абагу́льнена-зна́кавае абагу́льнена-зна́кавыя (неадуш.)
абагу́льнена-зна́кавых (адуш.)
Т. абагу́льнена-зна́кавым абагу́льнена-зна́кавай
абагу́льнена-зна́каваю		 абагу́льнена-зна́кавым абагу́льнена-зна́кавымі
М. абагу́льнена-зна́кавым абагу́льнена-зна́кавай абагу́льнена-зна́кавым абагу́льнена-зна́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

во́бразна-зна́кавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. во́бразна-зна́кавы во́бразна-зна́кавая во́бразна-зна́кавае во́бразна-зна́кавыя
Р. во́бразна-зна́кавага во́бразна-зна́кавай
во́бразна-зна́кавае		 во́бразна-зна́кавага во́бразна-зна́кавых
Д. во́бразна-зна́каваму во́бразна-зна́кавай во́бразна-зна́каваму во́бразна-зна́кавым
В. во́бразна-зна́кавы (неадуш.)
во́бразна-зна́кавага (адуш.)		 во́бразна-зна́кавую во́бразна-зна́кавае во́бразна-зна́кавыя (неадуш.)
во́бразна-зна́кавых (адуш.)
Т. во́бразна-зна́кавым во́бразна-зна́кавай
во́бразна-зна́каваю		 во́бразна-зна́кавым во́бразна-зна́кавымі
М. во́бразна-зна́кавым во́бразна-зна́кавай во́бразна-зна́кавым во́бразна-зна́кавых

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зна́ковый зна́кавы.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ЗНА́КАВАЯ ТЭО́РЫЯ МО́ВЫ,

вучэнне, якое даследуе мову ў адносінах да інш. знакавых сістэм (матэм., муз., дарожнай і інш.), а таксама яе падабенства ці адрозненне ад іх. Заснавальнік семіётыкі амер. філосаф Ч.Пірс разглядаў мову як знакавыя адзінкі, характэрнай рысай якіх служыць адсутнасць знешняга падабенства з суадноснымі прадметамі. Амер. вучоны Ч.Морыс прапанаваў разглядаць усе знакі (у т.л. і моўныя) у трох вымярэннях:адносіны знакаў да аб’ектаў (семантыка), да інш. знакаў (сінтактыка) і да тых, хто карыстаецца гэтымі знакамі (прагматыка). Заснавальнік лінгвасеміётыкі (навукі, што вывучае знакавыя ўласцівасці мовы) швейцарскі лінгвіст Ф. дэ Сасюр асн. рысамі моўных знакаў лічыў іх сістэмнасць і наяўнасць адвольнай сувязі паміж іх планамі выражэння і планамі зместу. Гэтыя рысы надаюць мове стабільнасць, а таксама здольнасць фармуляваць самыя складаныя адцягненыя паняцці. Найб. выразны знакавы характар маюць пісьмовыя формы мовы, разам з якімі выкарыстоўваюцца і неславесныя знакі (лічбы, сімвалы і інш.).

Літ.: Семиотика языка и литературы. М., 1983; Соссюр Ф. де. Труды по языкознанию: Пер. с фр. М., 1977.

Б.А.Плотнікаў.

т. 7, с. 98

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)