Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зміна́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зміна́ю |
зміна́ем |
| 2-я ас. |
зміна́еш |
зміна́еце |
| 3-я ас. |
зміна́е |
зміна́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зміна́ў |
зміна́лі |
| ж. |
зміна́ла |
| н. |
зміна́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зміна́й |
зміна́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
зміна́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зміна́ць несов. смина́ть, мять; см. змяць 1
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зміна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да змяць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
змяць, самну́, самне́ш, самне́; самнём, самняце́, самну́ць; самні́; змя́ты; зак.
1. гл. мяць.
2. перан., каго (што). Моцным націскам парушыць баявыя парадкі ворага, зламаць супраціўленне, прымусіць уцякаць.
З. варожыя войскі.
|| незак. зміна́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
зміна́цца несов., возвр., страд. смина́ться, мя́ться; см. змя́цца, зміна́ць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
смина́ть несов.
1. зміна́ць, мяць; (комкать) скаме́чваць, камячы́ць;
2. воен. зло́мліваць;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
Тлу́мак ’клунак’ (Сцяшк.), тлу́мок, тлума́к ’тс’ (Сл. Брэс.; брэсц., ЛА, 5), ’клунак; абмежаваны чалавек, дурань’ (беласт., Сл. ПЗБ), ст.-бел. тлу́мок, клу́мок, клу́нок ’клунак, пакунак’ (1516 г., Ст.-бел. лексікон, КГС). Укр. дыял. тлу́мок ’клунак’, тлума́к ’вузел, чамадан’, польск. tłumok ’клунак’, чэш. tlumok ’клунак, рукзак’. Са ст.-польск. tłumok ’тс’ (Булыка, Лекс. запазыч., 103) ад tłum ’натоўп, плойма’, першапачаткова ’вялікая колькасць’ (Брукнер, 572 і інш.), гл. тлум 1, або ад tłumić ’сціскаць, змінаць’ (Борысь, 636), гл. тлуміць. Аднак чэш. tlumok звязваюць са ст.-чэш. telma ’торба’ няяснага паходжання (Махэк₂, 646; Голуб-Ліер, 483), а ўкр. тлу́мок, тлума́к лічаць трансфармацыяй тур. tulum ’торба’ (Ткачоў, Slavica Tarnopolensia, 1994, 1, 68).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)