зме́швальнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зме́швальнік зме́швальнікі
Р. зме́швальніка зме́швальнікаў
Д. зме́швальніку зме́швальнікам
В. зме́швальнік зме́швальнікі
Т. зме́швальнікам зме́швальнікамі
М. зме́швальніку зме́швальніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зме́швальнік м., тех. сме́шиватель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

сме́шиватель техн. зме́швальнік, -ка м.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

мяша́льнік

‘змешвальнік, змяшальнік’

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. мяша́льнік мяша́льнікі
Р. мяша́льніка мяша́льнікаў
Д. мяша́льніку мяша́льнікам
В. мяша́льнік мяша́льнікі
Т. мяша́льнікам мяша́льнікамі
М. мяша́льніку мяша́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

смеси́тель техн. зме́швальнік, -ка м., змяша́льнік, -ка м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)