зма́званне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
зма́званне |
| Р. |
зма́звання |
| Д. |
зма́званню |
| В. |
зма́званне |
| Т. |
зма́званнем |
| М. |
зма́званні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
зма́званне ср.
1. в разн. знач. сма́зывание; (покрытие слоем чего-л. — ещё) сма́зка ж.;
з. машы́ны — сма́зывание (сма́зка) маши́ны;
з. ра́ны ёдам — сма́зывание (сма́зка) ра́ны йо́дом;
з. супярэ́чнасцей — сма́зывание противоре́чий;
2. (расходование) изма́зывание;
3. изма́зывание, па́чканье, мара́нье;
1-3 см. зма́зваць
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зма́званне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. змазваць — змазаць (у 1 знач.) і змазвацца — змагацца (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зма́заць, зма́жу, зма́жаш, зма́жа; змаж; зма́заны; зак.
1. гл. мазаць.
2. каго-што. Пакрыць слоем чаго-н. тлустага, вадкага.
З. завесы ў дзвярах.
З. драпіну ёдам.
3. што з чаго. Размазаць, сцерці.
З. фарбу рукой.
4. перан., што. Зрабіць невыразным, расплывістым, пазбавіць пэўнасці і вастрыні; сапсаваць, звесці на нішто (разм.).
З. пытанне.
5. каго (што) па чым і без дап. Моцна стукнуць (разм., груб.).
З. па твары.
|| незак. зма́зваць, -аю, -аеш, -ае.
|| наз. зма́зка, -і, ДМ -зцы, ж. (да 2 знач.) і зма́званне, -я, н. (да 2—4 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
сма́зывание
1. (действие) ма́занне, -ння ср., зма́званне, -ння ср., падма́званне, -ння ср.; см. сма́зывать 1, 3;
2. (лечебная процедура) мед. зма́званне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́занье ср. ма́занне, -ння ср., ма́зка, -кі ж.; зма́званне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
ма́зка ж. ма́зка, -кі ж., ма́занне, -ння ср., зма́званне, -ння ср.;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зма́зацца, змажуся, змажашся, змажацца; зак.
1. Змазаць сабе што‑н. чым‑н. Змагацца вазелінам. Змагацца ёдам.
2. Разм. Спэцкацца, вымазацца чым‑н. Змагацца граззю.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Сцерціся, размазацца (пра што‑н. намаляванае, напісанае і пад.). Штрыхі змагаліся.
4. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Расходавацца на змазку, змазванне. Увесь крэм змагаўся.
5. (1 і 2 ас. не ўжыв.); перан. Разм. Аказацца малаэфектным, расплывістым; сажавацца, звесціся на нішто. — Не быць, Косця, вяселлю.. Усё змагалася... Мыслівец.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сма́зка ж.
1. (действие) зма́званне, -ння ср., зма́зка, -кі ж.; падма́званне, -ння ср.; см. сма́зать 1;
2. (мазь) мазь, род. ма́зі ж.;
3. техн. зма́зка, -кі ж.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зма́заць, змажу, змажаш, змажа; зак., каго-што.
1. Пакрыць слоем чаго‑н. тлустага, вадкага; памазаць. Змазаць лыжы. Змазаць пісталет. □ Медсястра таропка змазала ёдам скуру навокал раны. М. Ткачоў.
2. Сцерці, размазаць (пра што‑н. намаляванае, напісанае і пад.). Змазаць фарбу рукой. // Зрабіць некантрастным, расплывістым (пераважна пры фатаграфаванні).
3. і без дап. Разм. груб. Моцна стукнуць (па твары, вуху і пад.). — Вось я ўжо калі-небудзь ды змажу,.. месца жывога на табе не пакіну. Лынькоў.
4. Разм. Запэцкаць, вымазаць што‑н. Змазаць сукенку.
5. Зрасходаваць на змазку, змазванне. Змазаць увесь дзёгаць.
6. перан. Разм. Пазбавіць эфекту; сапсаваць, звесці на нішто. [Міхась] думаў, што ўсе пачнуць хваліць хараство верша, захапляцца трапнасцю дэталей... Ажно гэты дзядзька Лявон змазаў усё. Дамашэвіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)