злу́чаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злу́чаны злу́чаная злу́чанае злу́чаныя
Р. злу́чанага злу́чанай
злу́чанае		 злу́чанага злу́чаных
Д. злу́чанаму злу́чанай злу́чанаму злу́чаным
В. злу́чаны (неадуш.)
злу́чанага (адуш.)		 злу́чаную злу́чанае злу́чаныя (неадуш.)
злу́чаных (адуш.)
Т. злу́чаным злу́чанай
злу́чанаю		 злу́чаным злу́чанымі
М. злу́чаным злу́чанай злу́чаным злу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. злу́чаны злу́чаная злу́чанае злу́чаныя
Р. злу́чанага злу́чанай
злу́чанае		 злу́чанага злу́чаных
Д. злу́чанаму злу́чанай злу́чанаму злу́чаным
В. злу́чаны (неадуш.)
злу́чанага (адуш.)		 злу́чаную злу́чанае злу́чаныя (неадуш.)
злу́чаных (адуш.)
Т. злу́чаным злу́чанай
злу́чанаю		 злу́чаным злу́чанымі
М. злу́чаным злу́чанай злу́чаным злу́чаных

Кароткая форма: злу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злу́чаны

1. в разн. знач. соединённый; сращённый;

2. случённый, спа́ренный;

1-2 см. злучы́ць;

3. грам. сочинённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад злучыць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

случённый злу́чаны, спарава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соедини́мый злу́чаны, злуча́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соединённый

1. прич. злу́чаны;

2. прич., перен. спалу́чаны;

3. прил. злу́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

аб’ядна́ны, -ая, -ае.

Сумесны, злучаны.

Арганізацыя Аб’яднаных Нацый.

Аб’яднаныя дзеянні ўсіх прагрэсіўных сіл.

|| наз. аб’ядна́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

па́рта, -ы, ДМ -рце, мн. -ы, парт, ж.

Школьны стол з нахільнай дошкай, злучаны з лаўкай.

Сесці за парту (таксама перан.: пачаць вучыцца).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сазлу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Злучаны з чым‑н. Сазлучаныя сасуды.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)