злучаны - Пошук

злу́чаны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	злу́чаны	злу́чаная	злу́чанае	злу́чаныя
Р.	злу́чанага	злу́чанай злу́чанае	злу́чанага	злу́чаных
Д.	злу́чанаму	злу́чанай	злу́чанаму	злу́чаным
В.	злу́чаны (неадуш.) злу́чанага (адуш.)	злу́чаную	злу́чанае	злу́чаныя (неадуш.) злу́чаных (адуш.)
Т.	злу́чаным	злу́чанай злу́чанаю	злу́чаным	злу́чанымі
М.	злу́чаным	злу́чанай	злу́чаным	злу́чаных

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злу́чаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	злу́чаны	злу́чаная	злу́чанае	злу́чаныя
Р.	злу́чанага	злу́чанай злу́чанае	злу́чанага	злу́чаных
Д.	злу́чанаму	злу́чанай	злу́чанаму	злу́чаным
В.	злу́чаны (неадуш.) злу́чанага (адуш.)	злу́чаную	злу́чанае	злу́чаныя (неадуш.) злу́чаных (адуш.)
Т.	злу́чаным	злу́чанай злу́чанаю	злу́чаным	злу́чанымі
М.	злу́чаным	злу́чанай	злу́чаным	злу́чаных

Кароткая форма: злу́чана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

злу́чаны

1. в разн. знач. соединённый; сращённый;

2. случённый, спа́ренный;

1-2 см. злучы́ць;

3. грам. сочинённый

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

злу́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад злучыць ¹.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

злу́чаны

1. veréinigt, veréint;

злу́чанымі сі́ламі mit veréinten Kräften;

2. (пра жывёл) gepáart

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Злучаны банк

т. 7, с. 77

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

Злучаны беларуска-амерыканскі дапамогавы камітэт

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

случённый злу́чаны, спарава́ны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соедини́мый злу́чаны, злуча́льны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

соединённый

1. прич. злу́чаны;

2. прич., перен. спалу́чаны;

3. прил. злу́чаны;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verbum