згушча́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
згушча́льнік |
згушча́льнікі |
| Р. |
згушча́льніку |
згушча́льнікаў |
| Д. |
згушча́льніку |
згушча́льнікам |
| В. |
згушча́льнік |
згушча́льнікі |
| Т. |
згушча́льнікам |
згушча́льнікамі |
| М. |
згушча́льніку |
згушча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
згушча́льнік
‘апарат’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
згушча́льнік |
згушча́льнікі |
| Р. |
згушча́льніка |
згушча́льнікаў |
| Д. |
згушча́льніку |
згушча́льнікам |
| В. |
згушча́льнік |
згушча́льнікі |
| Т. |
згушча́льнікам |
згушча́льнікамі |
| М. |
згушча́льніку |
згушча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)