згушча́льнік
‘рэчыва’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
| згушча́льнік | згушча́льнікі | |
| згушча́льніку | згушча́льнікаў | |
| згушча́льніку | згушча́льнікам | |
| згушча́льнік | згушча́льнікі | |
| згушча́льнікам | згушча́льнікамі | |
| згушча́льніку | згушча́льніках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)