зго́ршыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
зго́ршу |
зго́ршым |
| 2-я ас. |
зго́ршыш |
зго́ршыце |
| 3-я ас. |
зго́ршыць |
зго́ршаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
зго́ршыў |
зго́ршылі |
| ж. |
зго́ршыла |
| н. |
зго́ршыла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
зго́ршы |
зго́ршыце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
зго́ршыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
Нязго́ршы ’някепскі’ (Сцяц., Касп.), ’належны, добры’ (Сцяшк. Сл.), сюды ж нязго́рш (нізгорш) ’нядрэнна’ (Сцяшк. Сл.; мін., Жыв. сл., Сл. ЦРБ). Да горш(ы), пачатковы комплекс няз‑ < не + з са спалучэння не з горшых ’не самы дрэнны’, параўн. тлумачэнне Каспяровіча ’не из худших’ (там жа). Магчыма, таксама непасрэднае ўтварэнне ад зго́ршыць ’разбэсціць, сапсаваць маральна’, зго́ршаны ’разбэшчаны’ (Нас.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)