зва́льваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зва́льваю зва́льваем
2-я ас. зва́льваеш зва́льваеце
3-я ас. зва́львае зва́льваюць
Прошлы час
м. зва́льваў зва́львалі
ж. зва́львала
н. зва́львала
Загадны лад
2-я ас. зва́львай зва́львайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зва́льваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́льваць I несов., в разн. знач. сва́ливать; (заставлять упасть — ещё) сбра́сывать; (валить набок — ещё) опроки́дывать; свора́чивать; (самолёт, машину, корабль — ещё) накреня́ть; (выстрелом — ещё) сража́ть; см. звалі́ць I

зва́льваць II несов. валя́ть, ука́тывать; свойла́чивать; см. звалі́ць II

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зва́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зваліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́льванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. звальваць — зваліць ​1.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самазва́л, -а, мн. -ы, -аў, м.

1. Грузавы аўтамабіль з кузавам, які механічна перакульваецца.

2. Транспартны сродак, які можа самаразгружацца, механічна звальваць груз.

Вагон-с.

|| прым. самазва́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

свойла́чивать несов., текст. злямцо́ўваць, зва́льваць, збіва́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ба́бчыць

‘звальваць у бабкі пакосы (бабчыць грачыху)’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ба́бчу ба́бчым
2-я ас. ба́бчыш ба́бчыце
3-я ас. ба́бчыць ба́бчаць
Прошлы час
м. ба́бчыў ба́бчылі
ж. ба́бчыла
н. ба́бчыла
Загадны лад
2-я ас. ба́бчы ба́бчыце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ба́бчачы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

збура́ць

‘звальваць што-небудзь у кучу, разбураць, ссоўваць што-небудзь са сваіх месцаў’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. збура́ю збура́ем
2-я ас. збура́еш збура́еце
3-я ас. збура́е збура́юць
Прошлы час
м. збура́ў збура́лі
ж. збура́ла
н. збура́ла
Загадны лад
2-я ас. збура́й збура́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час збура́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зва́львацца ​1, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зваліцца ​1.

2. Зал. да звальваць.

зва́львацца ​2, ‑аецца.

Незак. да зваліцца ​2.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зва́льванне ср. сва́ливание, сва́лка ж., сбра́сывание; опроки́дывание; свора́чивание; см. зва́льваць I

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)