зберага́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зберага́ю зберага́ем
2-я ас. зберага́еш зберага́еце
3-я ас. зберага́е зберага́юць
Прошлы час
м. зберага́ў зберага́лі
ж. зберага́ла
н. зберага́ла
Загадны лад
2-я ас. зберага́й зберага́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зберага́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зберага́ць несов.

1. (сохранять в целости) сберега́ть; уберега́ть;

2. (сохранять про запас) сберега́ть, приберега́ть;

1, 2 см. зберагчы́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зберага́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да зберагчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зберагчы́, -рагу́, -ражэ́ш, -ражэ́; -ражо́м, -ражаце́, -рагу́ць; збяро́г, зберагла́, -ло́; -ражы́; -ражо́ны; зак., каго-што.

Захаваць, не даць знікнуць, сапсавацца, прапасці.

З. час.

З. грошы.

З. прадукты.

|| незак. зберага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. зберажэ́нне, -я, н.

|| прым. зберага́льны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

сберега́ть несов.

1. (сохранять) захо́ўваць, зберага́ць;

2. (копить) ашчаджа́ць, збіра́ць, зберага́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

приберега́ть несов. прыхо́ўваць, прыберага́ць; (сберегать) зберага́ць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зберага́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да зберагчыся.

2. Зал. да зберагаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уберега́ть несов. захо́ўваць, зберага́ць; (устерегать) усцерага́ць, уберага́ць, упільно́ўваць;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зберага́нне ср.

1. сберега́ние;

2. сберега́ние;

1, 2 см. зберага́ць

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Невароўны ’неасцярожны’ (брасл., Сл. ПЗБ). Ад варава́ць ’ахоўваць, зберагаць’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)