заю́рыць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заю́ру |
заю́рым |
| 2-я ас. |
заю́рыш |
заю́рыце |
| 3-я ас. |
заю́рыць |
заю́раць |
| Прошлы час |
| м. |
заю́рыў |
заю́рылі |
| ж. |
заю́рыла |
| н. |
заю́рыла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заю́рыўшы |
Іншыя варыянты:
заюры́ць,
заюры́ць.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заюры́ць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заюру́ |
заюры́м |
| 2-я ас. |
заюры́ш |
заюрыце́ |
| 3-я ас. |
заюры́ць |
заюра́ць |
| Прошлы час |
| м. |
заюры́ў |
заюры́лі |
| ж. |
заюры́ла |
| н. |
заюры́ла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заюры́ўшы |
Іншыя варыянты:
заю́рыць.
Крыніцы:
piskunou2012.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заюры́ць
‘страсна ўзяцца за што-небудзь, прыйсці ў моцны рух’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
заюру́ |
заюры́м |
| 2-я ас. |
заюры́ш |
заюрыце́ |
| 3-я ас. |
заюры́ць |
заюра́ць |
| Прошлы час |
| м. |
заюры́ў |
заюры́лі |
| ж. |
заюры́ла |
| н. |
заюры́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
заюры́ |
заюры́це |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
заюры́ўшы |
Іншыя варыянты:
заю́рыць.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
заюры́ць сов., разг. прийти́ в возбуждённо-игри́вое состоя́ние, взыгра́ть, разыгра́ться
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заюры́ць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.
Разм. Пачаць юрыць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)