зача́ткавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зача́ткавы зача́ткавая зача́ткавае зача́ткавыя
Р. зача́ткавага зача́ткавай
зача́ткавае		 зача́ткавага зача́ткавых
Д. зача́ткаваму зача́ткавай зача́ткаваму зача́ткавым
В. зача́ткавы (неадуш.)
зача́ткавага (адуш.)		 зача́ткавую зача́ткавае зача́ткавыя (неадуш.)
зача́ткавых (адуш.)
Т. зача́ткавым зача́ткавай
зача́ткаваю		 зача́ткавым зача́ткавымі
М. зача́ткавым зача́ткавай зача́ткавым зача́ткавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

зача́ткавы биол., перен. зача́точный

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

зача́ткавы, ‑ая, ‑ае.

Які знаходзіцца ў пачатку свайго развіцця. Зачаткавы орган. // Першапачатковы, пачатковы. Зачаткавы стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зача́так, -тка, мн. -ткі, -ткаў, м.

1. Тое, што і зародак.

2. Адміраючы астатак недаразвітага органа ў арганізме, рудымент (спец.).

3. звычайна мн., перан. Пачатак, першае праяўленне чаго-н.

Зачаткі новых адносін.

|| прым. зача́ткавы, -ая, -ае.

З. стан.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зача́точный

1. биол. зача́ткавы;

2. перен. пачатко́вы, заро́дкавы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)