затыка́ць гл. заткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

заты́каць

дзеяслоў, пераходны/непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. заты́каю заты́каем
2-я ас. заты́каеш заты́каеце
3-я ас. заты́кае заты́каюць
Прошлы час
м. заты́каў заты́калі
ж. заты́кала
н. заты́кала
Загадны лад
2-я ас. заты́кай заты́кайце
Дзеепрыслоўе
прош. час заты́каўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затыка́ць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. затыка́ю затыка́ем
2-я ас. затыка́еш затыка́еце
3-я ас. затыка́е затыка́юць
Прошлы час
м. затыка́ў затыка́лі
ж. затыка́ла
н. затыка́ла
Загадны лад
2-я ас. затыка́й затыка́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час затыка́ючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

затыка́ць I несов., в разн. знач. затыка́ть; (пробкой — ещё) заку́поривать, уку́поривать; см. заткну́ць;

◊ хоць ву́шы (нос) ~ка́й — хоть у́ши (нос) затыка́й

затыка́ць II несов.

1. начина́ть ткать;

2. покрыва́ть тка́ным узо́ром

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

заты́каць ​1, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Пачаць тыкаць ​1.

заты́каць ​2, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак.

Разм. Пачаць тыкаць ​2.

затыка́ць ​1, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да заткнуць.

•••

Вушы затыкаць — старацца не чуць, не слухаць, не звяртаць увагі на тое, што адбываецца.

Хоць (ты) вушы затыкай — пра моцны крык, шум, стукат і пад.

Хоць (ты) нос затыкай — пра цяжкі, непрыемны пах, дух.

затыка́ць ​2, ‑а́ю, ‑а́еш, ‑а́е.

Незак. да заткаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заткну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́; -ну́ты; зак., што.

1. чым. Шчыльна закрыць (адтуліну).

З. бутэльку коркам.

З. вушы.

2. за што. Засунуць які-н. прадмет за што-н., куды-н.

З. сякеру за пояс.

◊

Заткнуць за пояс каго (што) (разм.) — перасягнуць каго-н. у чым-н.

|| незак. затыка́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

рыззё́, -я́, н., зб. (разм.).

Старое, падранае адзенне; анучы, старызна.

Затыкаць шчыліны рыззём.

|| прым. рыззёвы, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

затыка́ть несов.

1. затыка́ць;

2. перен., прост. затыка́ць;

◊

затыка́ть рот (го́рло, гло́тку) (кому) затыка́ць рот (го́рла, гло́тку) (кому);

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

каркава́ць, ‑кую, ‑куеш, ‑куе; незак., што.

Закупорваць, затыкаць бутэльку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

затыка́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. затыкаць ​1 — заткнуць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)