засту́кать​I сов. (застучать) засту́каць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́кать​II сов.

1. (захватить врасплох) прост. засту́каць;

засту́кать (засти́гнуть) во́ра на ме́сте преступле́ния засту́каць (заста́ць) зло́дзея на ме́сцы злачы́нства;

2. (убить ударами) прост. забі́ць, затаўчы́.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

застуката́ць сов., разг. засту́кать

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

засту́каць сов.

1. в разн. знач. застуча́ть; засту́кать;

з. у дзве́ры — застуча́ть (засту́кать) в дверь;

кроў ~кала ў скро́нях — кровь застуча́ла в виска́х;

2. прост. (захватить, поймать) засту́кать, засти́гнуть;

з. зло́дзея на ме́сцы злачы́нства — засту́кать (засти́гнуть) во́ра на ме́сте преступле́ния

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

загру́каць сов. застуча́ть, засту́кать; захло́пать;

за сцяно́й што́сьці ~кала — за стено́й что́-то застуча́ло (засту́кало);

усю́ды ~калі дзве́ры — везде́ захло́пали две́ри

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)