засадзі́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
засаджу́ |
заса́дзім |
| 2-я ас. |
заса́дзіш |
заса́дзіце |
| 3-я ас. |
заса́дзіць |
заса́дзяць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
засадзі́ў |
засадзі́лі |
| ж. |
засадзі́ла |
| н. |
засадзі́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
засадзі́ |
засадзі́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
засадзі́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)
засадзі́ць, -аджу́, -а́дзіш, -а́дзіць; -а́джаны; зак.
1. што. Заняць якую-н. плошчу пад пасадку раслін.
З. участак бульбай.
2. каго (што). Пасадзіць куды-н. прымусова; зняволіць (разм.).
З. льва ў клетку.
З. у турму.
3. каго (што) за што. Прымусіць працягла займацца чым-н. (разм.).
З. за ўрокі.
З. за работу.
4. што. Глыбока ўваткнуць (разм.).
З. сякеру ў калодку.
|| незак. заса́джваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
засадзі́ць сов.
1. в разн. знач. засади́ть; (подвергнуть принудительному заключению — ещё) упря́тать;
з. клу́мбу кве́ткамі — засади́ть клу́мбу цвета́ми;
з. сяке́ру ў бервяно́ — засади́ть топо́р в бревно́;
з. у турму́ — засади́ть (упря́тать) в тюрьму́;
з. за перапі́сванне ру́капісу — засади́ть за перепи́ску ру́кописи;
2. засу́нуть;
з. руку́ ў збан — засу́нуть ру́ку в кувши́н
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
засадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., каго-што.
1. чым. Заняць якую‑н. плошчу пад пасадку раслін. Засадзіць клумбы кветкамі. Засадзіць участак бульбай.
2. Заснаваць што‑н., зрабіўшы пасадку. Засадзіць малады сад. □ Грышаў бацька не толькі вартаваў стары бор, а засадзіў новы лес. Кірэенка.
3. Разм. Пасадзіць куды‑н. прымусова; зняволіць. Думаў Макар — каюк: засадзіць праклятая баба ў турму. Асіпенка.
4. за што і з інф. Разм. Прымусіць займацца чым‑н. Засадзіць за работу. □ На канферэнцыі, як і ў мінулым годзе, Голад засадзіў Кастуся пісаць справаздачу. Прокша.
5. Разм. Засунуць куды‑н. [Вэня] засадзіў руку за бравэрку і абмацаў там рэвальвер. Чорны.
6. Разм. Усадзіць, увагнаць глыбока што‑н. вострае. Засадзіць тапор у калодку. □ — Учора .. знянацку я такі, мусіць, засадзіў стрэмку, і нага мая цяпер аж торгае. Баранавых.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблясі́ць, 1 ас. не ўжыв., -ле́сіш, -ле́сіць; -ле́сены; зак., што (спец.).
Засадзіць лесам якую-н. плошчу, мясцовасць.
А. стэпы.
|| наз. аблясе́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
залеси́ть сов. засадзі́ць ле́сам, зале́сіць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
заса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да засадзіць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
засади́ть сов., в разн. знач. засадзі́ць.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
зале́сіць, ‑лешу, ‑лесіш, ‑лесіць; зак., што.
Спец. Засадзіць лесам. Залесіць пясчаныя глебы.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблясі́ць, ‑ляшу, ‑лясіш, ‑лясіць; ‑лясім, ‑лесіце; зак., што.
Засадзіць лесам якую‑н. плошчу, мясцовасць. Аблясіць пясчаныя землі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)